Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται σε υγιείς αρθρώσεις. Ως αποτέλεσμα, οι αρθρώσεις γίνονται επώδυνες, δύσκαμπτες, πρησμένες και εμφανίζονται άλλα ρευματικά συμπτώματα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης των ρευματισμών που συνήθως συνιστούν οι γιατροί για τη θεραπεία αυτής της ασθένειας. Ποια είναι τα φάρμακα και οι θεραπείες για τους ρευματισμούς ή τη ρευματοειδή αρθρίτιδα;
Φάρμακα και θεραπεία για ρευματικές παθήσεις ή ρευματοειδή αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι ένας τύπος αρθρίτιδας που δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Η θεραπεία που χορηγείται γενικά είναι η μείωση της φλεγμονής, η ανακούφιση των συμπτωμάτων, η επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και η βλάβη των αρθρώσεων και η βελτίωση της λειτουργίας της κίνησης των αρθρώσεων, η οποία θα έχει αντίκτυπο στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Η πιθανότητα επίτευξης αυτών των στόχων θα είναι ακόμη μεγαλύτερη εάν η νόσος αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Επομένως, θα πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό εάν αισθανθείτε ορισμένα συμπτώματα στις αρθρώσεις που σχετίζονται με αυτήν την ασθένεια.
Ωστόσο, η θεραπεία που χορηγείται σε κάθε ρευματικό ασθενή μπορεί να ποικίλλει. Αυτό εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου, την ηλικία σας και τη γενική υγεία σας. Αλλά γενικά, ακολουθούν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης των ρευματικών παθήσεων ή της ρευματοειδούς αρθρίτιδας που συνιστούν οι γιατροί:
1. Ρευματιστικό φάρμακο
Τα φάρμακα είναι ο κύριος τρόπος αντιμετώπισης των ρευματισμών. Το είδος του φαρμάκου που συνιστά ο γιατρός σας εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων σας και από το πόσο καιρό είχατε τη νόσο. Οι τύποι φαρμάκων περιλαμβάνουν:
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)
Τα ΜΣΑΦ φάρμακα δρουν για να μειώσουν τη φλεγμονή και να ανακουφίσουν τον πόνο στις αρθρώσεις λόγω της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Για παράδειγμα, γενόσημα ΜΣΑΦ για ρευματισμούς ή αυτά που μπορούν να αγοραστούν στα φαρμακεία, δηλαδή ιβουπροφαίνη και ναπροξένη.
Εν τω μεταξύ, τα ισχυρότερα ΜΣΑΦ απαιτούν γενικά μια συνταγή από γιατρό, όπως έναν αναστολέα COX-2 (σελεκοξίμπη ή ετορικοξίμπη). Ωστόσο, τα ΜΣΑΦ φάρμακα έχουν κίνδυνο παρενεργειών, όπως ερεθισμό του στομάχου, καρδιακά προβλήματα και ηπατική και νεφρική βλάβη.
Κορτικοστεροειδή
Τα κορτικοστεροειδή, όπως η πρεδνιζόνη, μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή, να ανακουφίσουν τον πόνο και τη δυσκαμψία και να επιβραδύνουν τη βλάβη των αρθρώσεων. Οι γιατροί γενικά συνταγογραφούν αυτό το φάρμακο για την ανακούφιση των συμπτωμάτων του οξέος ρευματισμού βραχυπρόθεσμα ή όταν υποτροπιάσει (φωτοβολίδες).
Η μακροχρόνια χρήση στεροειδών φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες, όπως αραίωση των οστών (οστεοπόρωση), αύξηση βάρους, διαβήτη, εύκολους μώλωπες, μυϊκή αδυναμία και λέπτυνση του δέρματος.
Αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τη νόσο (DMARD)
Τα φάρμακα DMARD μπορούν να επιβραδύνουν την εξέλιξη των ρευματικών παθήσεων και να βοηθήσουν στην προστασία των αρθρώσεων και άλλων ιστών από μόνιμη βλάβη. Αυτός ο τύπος φαρμάκου λειτουργεί αναστέλλοντας τις επιδράσεις των χημικών ουσιών που απελευθερώνονται όταν το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται στις αρθρώσεις σας.
Για παράδειγμα, φάρμακα DMARD, δηλαδή μεθοτρεξάτη, λεφλουνομίδη, υδροξυχλωροκίνη και σουλφασαλαζίνη. Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν ηπατική βλάβη, διαταραχές του μυελού των οστών και λοιμώξεις των πνευμόνων.
Βιολογικοί παράγοντες
Αυτά τα ρευματικά φάρμακα είναι επίσης γνωστά ως φάρμακα τροποποίησης της βιολογικής απόκρισης και είναι ένας νέος τύπος DMARD (βιολογικό DMARD). Αυτός ο τύπος φαρμάκου χορηγείται συνήθως σε συνδυασμό με μεθοτρεξάτη ή άλλο φάρμακο DMARD και γενικά χρησιμοποιείται μόνο όταν το DMARD από μόνο του δεν ήταν αποτελεσματικό στη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Τα βιολογικά DMARDs λειτουργούν στοχεύοντας το τμήμα του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλεί φλεγμονή στις αρθρώσεις και σε άλλους ιστούς. Μερικά παραδείγματα βιολογικών φαρμάκων DMARD είναι τα abatacept, adalimumab, anakinra, certolizumab, etanercept, golimumab, infliximab, rituximab, tocilizumab και tofacitinib.
Ωστόσο, αυτό το είδος φαρμάκου μπορεί επίσης να έχει παρενέργειες, όπως μόλυνση, πυρετό ή πονοκεφάλους. Η χορήγηση του φαρμάκου tofacitinib σε υψηλές δόσεις μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο θρόμβων αίματος στους πνεύμονες.
2. Θεραπεία
Εκτός από τα φάρμακα, ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας προτείνει να υποβληθείτε σε θεραπεία για τη διαχείριση των συμπτωμάτων των ρευματισμών. Υπάρχουν πολλές θεραπείες που μπορούν να γίνουν, όπως η φυσικοθεραπεία και η εργοθεραπεία.
Στη φυσικοθεραπεία, ένας θεραπευτής θα σας βοηθήσει να βελτιώσετε τη φυσική σας κατάσταση και τη μυϊκή σας δύναμη και θα εκπαιδεύσει τις αρθρώσεις σας ώστε να είναι πιο ευέλικτες. Κατά τη διάρκεια της εργοθεραπείας, ο θεραπευτής θα σας εκπαιδεύσει να πραγματοποιείτε καθημερινές δραστηριότητες.
3. Λειτουργία
Εάν η φαρμακευτική αγωγή και η φυσικοθεραπεία αποτύχουν να αποτρέψουν ή να επιβραδύνουν τη βλάβη των αρθρώσεων, ο γιατρός σας πιθανότατα θα συστήσει χειρουργική επέμβαση ως τρόπο θεραπείας άλλων ρευματισμών. Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται για τη μείωση των συμπτωμάτων και την αποκατάσταση των κατεστραμμένων αρθρώσεων.
Η χειρουργική επέμβαση αρθρίτιδας για ρευματισμούς συνήθως περιλαμβάνει μία ή περισσότερες επεμβάσεις. Οι χειρουργικές επεμβάσεις που συνήθως εκτελούνται είναι:
- Υδροεκτομή: Χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του φλεγμονώδους αρθρικού αρθρικού υμένα (βλεννογόνο της άρθρωσης). Αυτή η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί στα γόνατα, τους αγκώνες, τους καρπούς, τα δάχτυλα και τους γοφούς.
- Επισκευή τενόντων: Η φλεγμονή και η βλάβη των αρθρώσεων μπορεί να προκαλέσουν σπάσιμο ή χαλάρωση των τενόντων γύρω από την άρθρωση. Μέσω αυτής της διαδικασίας, ο γιατρός θα επιδιορθώσει τους κατεστραμμένους τένοντες γύρω από τις αρθρώσεις σας.
- Ολική αντικατάσταση άρθρωσης: Αυτή η διαδικασία εκτελείται για την αφαίρεση του κατεστραμμένου τμήματος της άρθρωσης και την αντικατάστασή του με μια πρόσθεση από μέταλλο και πλαστικό.
- Κοινή ένταξη: Αυτή η διαδικασία εκτελείται για την ανακούφιση του πόνου και την εκ νέου σταθεροποίηση της κατεστραμμένης άρθρωσης. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται εάν δεν είναι δυνατή η ολική αντικατάσταση της άρθρωσης.
Πράγματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη στη θεραπεία των ρευματισμών στους ηλικιωμένους
Αν και μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, η ρευματοειδής αρθρίτιδα εντοπίζεται συχνά σε ηλικιωμένους ή ηλικιωμένους. Ωστόσο, η αντιμετώπιση των ρευματισμών στους ηλικιωμένους είναι πιο δύσκολη από ό,τι στους νεότερους.
Ο λόγος είναι ότι οι ηλικιωμένοι είναι πιο ευαίσθητοι στις παρενέργειες των φαρμάκων. Επιπλέον, οι ασθένειες αρχίζουν επίσης να εμφανίζονται καθώς ο άνθρωπος γερνάει, έτσι οι ηλικιωμένοι χρειάζονται συχνά περισσότερα φάρμακα για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Η κατανάλωση αυτών των διαφόρων φαρμάκων μπορεί επίσης να προκαλέσει χημικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους που μπορεί να βλάψουν το σώμα σας.
Επομένως, η χορήγηση ρευματικών φαρμάκων στους ηλικιωμένους είναι συνήθως πιο προσεκτική. Αν και τα φάρμακα που χορηγούνται μπορεί να είναι τα ίδια, οι ηλικιωμένοι λαμβάνουν γενικά χαμηλότερες δόσεις φαρμάκων. Οι ηλικιωμένοι μπορεί επίσης να λάβουν πρόσθετη φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση του κινδύνου ανεπιθύμητων ενεργειών.
Για παράδειγμα, η χορήγηση κορτικοστεροειδών φαρμάκων μπορεί να είναι παράγοντες προστασίας των οστών για τη μείωση του κινδύνου οστεοπόρωσης. Επιπλέον, η χορήγηση φαρμάκων στους ηλικιωμένους πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη τις ιατρικές καταστάσεις που έχουν.
Ειδικοί χειρισμοί στην αντιμετώπιση των ρευματισμών σε εγκύους
Η θεραπεία των ρευματισμών σε έγκυες γυναίκες είναι επίσης τόσο δύσκολη όσο και στους ηλικιωμένους. Ο λόγος, σύμφωνα με την Εθνική Εταιρεία Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας, οι ρευματικές παθήσεις και ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως για τον έλεγχό τους μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εμβρύου και το ανοσοποιητικό σύστημα του μωρού όταν γεννηθεί.
Λάβετε όμως υπόψη ότι η ίδια η εγκυμοσύνη μπορεί επίσης να επηρεάσει τις ρευματικές παθήσεις. Ορισμένες έγκυες γυναίκες νιώθουν πραγματικά τα συμπτώματα της αρθρίτιδας να βελτιώνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αν και μερικές παραμένουν ή χειροτερεύουν.
Σε αυτή την κατάσταση, οι γιατροί γενικά παρέχουν ρευματικά φάρμακα που είναι ασφαλή για τις έγκυες γυναίκες. Μερικά φάρμακα που μπορεί να χορηγηθούν όπως:
- Χαμηλή δόση ΜΣΑΦ, ειδικά στο πρώτο και δεύτερο τρίμηνο.
- Χαμηλή έως μέτρια δόση κορτικοστεροειδούς.
- Ορισμένα φάρμακα DMARD, όπως η υδροξυχλωροκίνη και η σουλφασαλαζίνη. Το φάρμακο μεθοτρεξάτη δεν είναι ασφαλές για τις έγκυες γυναίκες επειδή έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει γενετικές ανωμαλίες.
Μερικά άλλα ασφαλή φάρμακα μπορούν ακόμα να χορηγηθούν σε έγκυες γυναίκες για τη θεραπεία των ρευματισμών. Μιλήστε με το γιατρό σας για το σωστό είδος φαρμάκου.
Ένας υγιεινός τρόπος ζωής που μπορεί να υποστηρίξει τη θεραπεία των ρευματισμών
Εκτός από την ιατρική θεραπεία, πρέπει να κάνετε και άλλους τρόπους που μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία και την ανακούφιση των συμπτωμάτων των ρευματισμών, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στις αρθρώσεις και της δυσκαμψίας το πρωί. Αυτές οι μέθοδοι είναι:
- Τακτική άσκηση για την ενίσχυση των μυών γύρω από τις αρθρώσεις και την καταπολέμηση της κούρασης που νιώθετε, όπως περπάτημα ή κολύμπι για 150 λεπτά την εβδομάδα.
- Κρύες ή ζεστές κομπρέσες που βοηθούν στη χαλάρωση των μυών, στην ανακούφιση του πόνου και στη μείωση του οιδήματος.
- Αποφύγετε τροφές που είναι ταμπού για ρευματισμούς και τρώτε υγιεινές και ισορροπημένες τροφές.
- Διατηρήστε το βάρος για να αποτρέψετε τη σοβαρότητα των ρευματισμών, με τακτική άσκηση και με δίαιτα χαμηλή σε θερμίδες και λιπαρά.
- Κάντε άλλες θεραπείες, όπως βελονισμό, μασάζ, διαλογισμό ή χρησιμοποιήστε βότανα για τους ρευματισμούς με τη συμβουλή γιατρού.